راه های ساده مقابله با آلاینده های فضای بسته
وقتی به هوای آلوده فکر می کنیم، اولین تصاویری که به ذهنمان می رسد اغلب کارخانه های بزرگی است که ابرهای بدبو را بیرون می‌فرستند و یا ماشین های قدیمی که اگزوز خاکستری بیرون می دهند.
این درحالی است که آلاینده های هوای داخل خانه می توانند حتی خطرناک تر از آلودگی هوای بیرون باشند!
ما بیشتر ساعات طول روز را در داخل خانه میگذرانیم.
به طور کلی خانه نقطه امن ما هست، خانه جایی هست که اکثر ساعات روز را در آن میگذرانیم و این مدت برای کودکان و سالمندان حتی بیشتر هم هست.
این خود نشان می‌دهد که کیفیت هوای فضای بسته چقدر مهم است.
اگر این مطلب را بدانید قطعا دغدغه ارتقا کیفیت هوای خانه را دارید.
اولین قدم برای ایمن نگه داشتن خانه و خانواده، یادگیری بیشتر در مورد مشکل است.
یکتامد با بررسی ۷ نوع آلاینده فضای بسته راه‌هایی را برای بهبود اوضاع به شما پیشنهاد می‌دهد.
۱-مونوکسید کربن (CO)
مونوکسید کربن گازی بی بو و نامرئی است.
در اثر احتراق ناقص سوخت های فسیلی تولید می شود.
این همان گازی است که سالانه شمار زیادی از افراد را به ویژه در فصل زمستان به کام مرگ می‌برد.
خطرات مونوکسید کربن (CO):
مونوکسید کربن بدن شما را از استفاده از اکسیژنی که برای کار عادی نیاز دارد باز می دارد.
ممکن است احساس خستگی، سردرد، سرگیجه، حالت تهوع، گیجی و ضربان قلب سریع داشته باشید. اگر غلظت مونوکسید کربن به اندازه کافی بالا باشد، ممکن است بمیرید!!
راهی برای بهبود:
سیستم های گرمایشی خود را سالانه توسط یک متخصص چک کنید.
مطمئن شوید که وسایل احتراق مانند بخاری ها به درستی نصب شده اند.
از وسایل احتراق بدون دریچه در فضای بسته استفاده نکنید و هرگز از اجاق گاز برای گرم کردن خانه خود استفاده نکنید.
2- رادون
رادون گازی بی بو و بی رنگ است که در همه جا در سطوح پایین یافت می شود.
به طور طبیعی با تجزیه اورانیوم موجود در زمین ساخته می شود.
خطرات رادون:
قرار گرفتن در معرض سطوح بالای رادون خطر ابتلا به سرطان ریه را افزایش می دهد.
راهی برای بهبود:
شما باید خانه خود را از نظر افزایش سطح رادون با یک کیت سنجش بررسی کنید یا آن را توسط یک متخصص واجد شرایط آزمایش کنید.
استفاده از کیت های غربالگری رادون آسان است و می توان آن را از فروشگاه‌ها تهیه کنید.
اگر پس از سنجش متوجه شدید که خانه شما دارای سطوح بالایی از رادون است، باید یک متخصص واجد شرایط را برای حذف آن استخدام کنید.
۳-دی اکسید نیتروژن (NO2)
دی اکسید نیتروژن (NO2) یکی از اکسیدهای رایج نیتروژن است.
این گاز سمی و خورنده است.
لطفاً توجه داشته باشید که دی اکسید نیتروژن (NO2) با اکسید نیتروژن (N2O) متفاوت است،
اکسید نیتروژن (N2O) یک از اکسیدهای نیتروژن است که از نظر پزشکی توسط متخصصان و اکثرا دندانپزشکان تجویز می شود.
خطرات دی اکسید نیتروژن (NO2):
دی اکسید نیتروژن (NO2) گلو، چشم ها، بینی و مجاری تنفسی را تحریک می کند.
قرار گرفتن در معرض دوزهای بسیار بالای NO2، مانند محل آتش سوزی ساختمان، می تواند منجر به ادم ریوی (جمع شدن مایع بالقوه کشنده در ریه ها) یا آسیب ریه شود.
قرار گرفتن در معرض متوسط می تواند منجر به برونشیت حاد یا مزمن شود.
قرار گرفتن در معرض سطح پایین می تواند عملکرد ریه را برای افرادی که از قبل در معرض خطر هستند، مانند مبتلایان به آسم، افراد مبتلا به بیماری مزمن انسدادی ریه و کودکان، مختل کند.
راهی برای بهبود:
اطمینان حاصل کنید که وسایل احتراق مانند بخاری ها به درستی نصب شده اند، مطابق دستورالعمل استفاده شوند و در شرایط خوبی نگهداری می شوند.
مطمئن شوید که هوای این وسایل می تواند در فضای باز جریان یابد.
4-دود دست دوم
دود دست دوم که دود تنباکوی محیطی نیز نامیده می شود، از فرآورده های تنباکوی سوخته ناقص ناشی می شود.
دود دست دوم حاوی بیش از 4700 ماده شیمیایی است.
خطرات دود دست دوم:
در کوتاه مدت، قرار گرفتن در معرض دود سیگار می تواند باعث تحریک چشم، بینی و گلو شود.
در طولانی مدت، می تواند بسیاری از مشکلات سلامتی مشابه سیگار کشیدن، مانند خس خس سینه، ذات الریه، برونشیت و سرطان ریه را ایجاد کند.
حملات آسم ممکن است با قرار گرفتن در معرض دود دست دوم ایجاد شود.
راهی برای بهبود:
سیگار، سیگار برگ یا تنباکوی پیپ را در داخل خانه خود نکشید و اجازه ندهید دیگران این کار را انجام دهند.
اگر سیگار می‌کشید آن را ترک کنید.
۵- ذرات سرب
سرب یک فلز طبیعی و نرم است که در صورت مصرف بسیار سمی است.
سرب به طور گسترده ای در رنگ خانه ها استفاده می‌شد تا اینکه در سال 1978 ممنوع شد.
ذرات سرب و گرد و غبار می توانند در هوا منتقل شوند و منجر به آلودگی خطرناک هوای داخل خانه شوند.
خطرات ذرات سرب:
قرار گرفتن در معرض سرب می تواند به مغز، سیستم عصبی، کلیه ها و گلبول های قرمز آسیب برساند. اگر کودکان در معرض قرار بگیرند، ممکن است دامنه توجه کوتاه، مشکلات رفتاری، سطح IQ پایین تر و تاخیر در رشد داشته باشند.
راهی برای بهبود:
اگر در خانه ای زندگی می کنید که قبل از سال ۱۳۴۰ رنگ آمیزی شده است توصیه می شود که مناطق مرتباً کف را تمیز کنید و از پارچه های مرطوب برای پاک کردن لبه های پنجره ها و مناطق صاف اغلب استفاده کنید.
بچه ها را از رنگ های خرد شده یا پوست کنده دور نگه دارید، اسباب بازی های آنها را مرتب تمیز کنید و مطمئن شوید که دست های خود را قبل از غذا می شویید.
اگر شرایط اوکی شد خانه خود را عوض کنید.
6- آزبست
آزبست نامی است که برای گروهی از مواد معدنی که به طور طبیعی در سرتاسر جهان یافت می شود استفاده می شود.
آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده در سال 1971 آزبست را ناامن اعلام کرد و آن را به عنوان یک آلاینده خطرناک هوا معرفی کرد.
اگرچه آزبست در صورت دست نخورده خطرناک نیست، الیاف آزبست مزاحم باعث می شود که در هوا تبدیل شوند، جایی که به طور بالقوه می توانند وارد ریه ها شوند.
خطرات آزبست:
در دراز مدت، قرار گرفتن در معرض آزبست می تواند منجر به اختلالات ریوی مختلف، از جمله سرطان ریه و آزبستوز شود.
آزبستوز یک بیماری التهابی ریه است که باعث سرفه، مشکل تنفسی و آسیب دائمی ریه می شود.
راهی برای بهبود:
اگر محصولات موجود در خانه شما حاوی آزبست هستند، اما در شرایط خوبی هستند، توصیه می‌شود فقط آنها را در شرایط خوب نگه دارید.
در غیر این صورت، آنها را توسط یک متخصص آموزش دیده حذف کنید.
۷- کپک
کپک ها انواع قارچ هایی هستند که در داخل و خارج از خانه رشد می کنند.
برخی از انواع کپک ها بی ضرر هستند، در حالی که برخی دیگر خطرناک هستند.
خطرات کپک:
کپک می تواند باعث واکنش آلرژیک در برخی افراد شود.
علائم می تواند شامل گرفتگی بینی، سوزش چشم یا گلو، تورم، سرفه یا خس خس سینه، سردرد یا تحریک پوست باشد.
واکنش های شدید می تواند منجر به تب و مشکلات تنفسی شود.
کپک همچنین می تواند باعث حملات آسم شود.
راهی برای بهبود:
کلید مبارزه با کپک، کنترل سطح رطوبت و رطوبت است.
نشتی ها را رفع کنید و نشت ها را در اسرع وقت تمیز کنید.
اطمینان حاصل کنید که وسایلی که رطوبت ایجاد می کنند، تهویه شوند.
هنگام دوش گرفتن، فن حمام را روشن یا پنجره را باز نگه دارید.
