گوشی پزشکی دو لول فرولیک

گوشی پزشکی دو لول فرولیک، یک گوشی حرفه ای با دو لوله است که عملکرد حرفه ای را برای بهتر شنیدن صداهای با فرکانس بالا ارائه میدهد.

لوله دو لومن دو مسیر صدا را در یک لوله ترکیب می کند و صدای مالشی که لوله های دوتایی سنتی ایجاد می کنند را حذف می کند.

این ویژگی این امکان را برای پزشک فراهم می کند که صداهای بیمار را با تداخل کمتر بشنود.

برای شنیدن صداهای فرکانس پایین، قسمت قفسه سینه را با فشار ملایم نگه دارید.

کمی بیشتر فشار دهید تا صداهای فرکانس بالاتر را بشنوید.

این ویژگی صرفه جویی در زمان به پزشک اجازه می دهد تا بر روی بیمار تمرکز کند، در حالی که لبه بدون سرما باعث راحتی بیمار می شود.

لوله های انعطاف پذیر حتی پس از تا شدن محکم در یک جیب، شکل و انعطاف خود را حفظ می کنند.

ویژگی های گوشی پزشکی دو لول فرولیک

دارای دو لوله برای شنیدن بهتر صدا ها

طراحی شده برای شنیدن صدای قلب و سایر صداهای درون بدن افراد

تولید شده برای اندازه گیری فشار انبساطی و انقباضی

بل با حلقه غیر سرد برای راحتی بیمار

گوشی راحت با روکش کروم

دارای لوازم بدکی کامل

آکوستیک بسیار عالی به دلیل داشتن دو لوله هوا

دیافراگم های بزرگ و کوچک برای شنیدن صدای قلب در بسامد کم و زیاد

گوشی پزشکی آکوستیک

گوشی طبی آکوستیکی معروف‌ترین و شناس ترین مدل بین گوشی های پزشکی موجود در بازار از دید عامه مردم است.

به گوشی پزشکی آکوستیکی اصطلاحا “گوشی پزشکی مکانیکی” نیز گفته می‌شود.

علت این نامگذاری آن است که این گوشی‌ ها ساده‌ترین نوع گوشی‌ های پزشکی هستند و با این حال توانایی دریافت صدا از اعضاء مختلف بدن مثل صدای ریه، صدای قلب، معده و دیگر اعضا استفاده کرد.

این گوشی از 3 بخش اصلی دیافراگم (که وظیفه دریافت صدا از بدن را دارد)، تیوب (یا لوله) و گوشی (که در داخل گوش قرار میگیرد) تشکیل شده است.

گوشی پزشکی چگونه عمل می کند؟

اگر درباره نحوه عملکرد شنوایی خوانده باشید، می دانید که صدا اساساً یک اختلال در فشار هوا است.

به عنوان مثال، وقتی یک سیم گیتار را می زنید، آن سیم می لرزد (همانطور که آکوردهای صوتی ما هنگام صحبت کردن انجام می دهند).

این ارتعاشات باعث نوساناتی در فشار هوا می شوند که به سمت بیرون حرکت می کنند و در امواج حرکت می کنند.

وقتی این امواج تغییرات فشار به پرده گوش ما می رسد، پرده گوش ما می لرزد و مغز ما این ارتعاشات را به عنوان صدا تعبیر می کند.

پرده گوش ما، مانند قسمت بزرگتر قفسه سینه گوشی پزشکی، دیافراگمی است.

هنگام معاینه با گوشی پزشکی

هنگامی که پزشک یا پرستار دیافراگم گوشی پزشکی را روی قفسه سینه بیمار قرار می دهد، امواج صوتی که از بدن بیمار عبور می کند باعث می شود سطح صاف دیافراگم به لرزه درآید.

اگر دیافراگم یک دستگاه مستقل باشد، این ارتعاشات به سمت بیرون حرکت می کنند، اما از آنجا که جسم ارتعاشی به یک لوله متصل است، امواج صوتی در جهت خاصی هدایت می شوند.

هر موج از دیواره های داخلی لوله لاستیکی منعکس می شود، فرآیندی که به آن بازتاب چندگانه می گویند.

به این ترتیب هر موج پشت سر هم به گوش یا نوک لاستیکی انتهای دستگاه و در نهایت به پرده گوش شنونده می رسد.

امواج صداهای بلند، مانند نفس و ضربان قلب، در فرکانس‌های بالاتری حرکت می‌کنند، به این معنی که تعداد بیشتری از نوسانات فشار را در یک دوره زمانی معین ایجاد می‌کنند.

صداهای با صدای بالاتر مستقیماً سطح دیسک بزرگ و مسطح (و دیسک پلاستیکی داخل) را به لرزه در می آورند.

این اساساً به این معنی است که امواج صوتی ناشی از باز و بسته شدن یک سرخرگ، برای مثال، همان امواجی هستند که از طریق لوله گوشی پزشکی به گوش شنونده می‌رسند.

زنگ تا حدودی متفاوت عمل می کند.

به جای اینکه ارتعاشات ناشی از حرکت شریان را مستقیماً دریافت کند، ارتعاشات پوست ناشی از آن حرکت را دریافت می کند.

زنگ کوچکتر و توخالی با سطح کمتری با بیمار تماس می گیرد – فقط لبه فلزی نازک.

صداهای با صدای پایین تر، که ممکن است برای ارتعاش دیافراگم بزرگ مشکل تری داشته باشند، همچنان که به سمت بیرون حرکت می کنند، پوست را لرزان می کنند.

سپس پوست زنگ را به لرزه در می آورد.

از آنجایی که ارتعاشاتی که به قفسه سینه برخورد می‌کنند به داخل لوله‌ای باریک هدایت می‌شوند، به‌جای اینکه اجازه داده شود به‌طور دلخواه به سمت بیرون حرکت کنند، تعداد بیشتری از آنها به پرده گوش می‌رسند.

به این ترتیب، صداهایی که آنها حمل می کنند تقویت می شود.

این یک ترفند منظم است.

با استفاده از گوشی پزشکی، فردی که بیش از 2 فوت (0.6 متر) از قفسه سینه بیمار فاصله دارد می تواند صدای قلب بلندتری را نسبت به فردی که گوشش در تماس مستقیم با بیمار است بشنود.

از نظر تشخیصی، این امر باعث می شود گوشی پزشکی به یک ابزار پزشکی ارزشمند تبدیل شود.

از نظر بویایی، آن را یک موهبت الهی می کند، فقط در صورتی که برخی از بیماران امروزی هنوز بهداشت را طبق استانداردهای اولیه قرن نوزدهم رعایت می کنند.

گاهی حتی در پزشکی هم دوری چیز خوبی است.