تاریخچه و انواع ماساژ
ماساژ تاریخچه کلی
ماساژ دادن عبارت است از حرکاتی منظم و اصولی که روی بافت‌های بدن با اهداف خاصی انجام می شود.
این حرکات به طور منظم بر روی بافت‌های بدن جهت تاثیر بر سیستم عصبی، عضلانی، پوست، مفاصل و گردش خون به کار می‌رود.
ماساژ در شرق تاریخی چند هزار ساله دارد.
وجود سنگ نگاره‌ها و برخی آثار مکتوب باستانی نشانگر قدمت به کارگیری ماساژ با اهداف درمانی و آرامش بخش در شرق است.
از نخستین مراجع مکتوب در رابطه با ماساژ می‌توان به کتاب طب سنتی چینی مراجعه کرد که تاریخ آن به قبل از میلاد باز می گردد.
در این کتاب، ماساژ ماهیچه‌ها و پوست از شایع ترین شیوه های ماساژ درمانی است.
داستان ماساژ یا تاریخچه ماساژ درمانی به حدود ۲۷۰۰ سال قبل بر می گردد.
در متن کتاب امپراتور زرد (کتاب مرجع طب داخلی چین)، برای درمان فلج و تب و لرز به ماساژ پوست و پا توصیه شده است.
مصریان و ایرانیان نیز انواع مختلف ماساژ را جهت درمان بکار می‌بردند.
مثلا ابوعلی سینا، ماساژ را برای پخش کردن مواد زائدی که در عضلات تشکیل شده، توصیه می‌کرد که باعث رفع خستگی می شد.
ماساژ در شرق دارای قدمت بسیاری است، ولی شروع روشهای ماساژ درمانی به صورت یک علم آکادمیک از آن غربی‌ها است.
در کتب پزشکی، ماساژ و تمرین درمانی با معنا و کاربرد یکسان آورده شده‌اند.
کلین سوئدی” اولین کسی بود که سعی کرد این دو را از هم تفکیک کند.
وی با انتشار کتاب جیبی ماساژ در سال ۱۸۹۵، جدایی این دو را بیان کرد و گفت ماساژ، تمرین درمانی نیست.
بررسی تاریخ ماساژ در شرق
از زمان های بسیار کهن، بشر برای درمان دردها و ناتوانی های خود از روش های مختلف استفاده می‌کرده است.
با ورود بشر به عصر زندگی گروهی و اجتماعی، انسان ها متوجه درمان دردها و ناهنجاری های همنوعان خود شدند و برای این کار از دو روش متمایز استفاده می‌کردند: یک خوراندن دارو و دیگری استفاده از روش های درمانی با کمک دست یا ابزار مختلف.
استفاده از دست و فشار روی نقاط مختلف بدن از زمان های بسیار دور در شرق رایج بوده است و ردپای آن را می توان در طب سنتی امروز نیز مشاهده نمود.
اسناد تاریخی نشان می دهد ماساژ قدیمی ترین شکل درمان جسم و روح است.
یکی از نخستین مراجع مکتوب در رابطه با ماساژ را می توان در کتاب طب سنتی چینی یافت که تاریخ آن به قبل از میلاد باز میگردد که در آن ماساژ ماهیچه‌ها و پوست از شایع ترین شیوه های درمان می‌باشد.
داستان ماساژ یا تاریخچه ماساژ درمانی به حدود ۲۷۰۰ سال قبل بر می گردد.
در متن کتاب امپراتور زرد (کتاب مرجع طب داخلی چین)، برای درمان فلج و تب و لرز به ماساژ پوست و پا توصیه شده است
هدف از انجام این گونه اعمال تکسین درد بیمار بدون استفاده از دارو و با کمک دست ها بود.
درمانگر می تواند یک تکنیسین باشد یا یک درمانگر.
یک تکنسین اجازه دارد ماساژ را به عنوان یک مهارت دستی انجام دهد اما یک درمانگر علاوه بر اجازه استفاده از تکنیک های دستی، پیرامون آناتومی، فیزیولوژی، پاتولوژی و روان شناسی انسان نیز آگاهی دارد و این آگاهی را هنگام تمرین و کاربرد ماساژ به کار می بندد.
تصویری که عموم مردم از ماساژ دارند و بارها در مجلات و مقالات تکرار شده، این است که ماساژ را تکنیکی عارفانه می دانند .و معتقدند که ماساژ از طریق شهود و قدرت درونی به مرحلۀ زبده‌گی و حرفه‌ای می‌رسد
شروع ماساژ به عنوان یک علم آکادمیکی
پس از انتشار کتاب جیبی ماساژ در سال ۱۸۹۵ توسط کلین سوئدی در سال ۱۸۱۳ اولین کالج آموزش ماساژ در استکهلم تأسیس شد.
دانشجویان این کالج توانستند ماساژ درمانی را به عنوان یک روش استاندارد به جهانیان بشناسانند.
ین سالهای ۱۸۸۴ تا ۱۹۱۸ ماساژ به عرصه پزشکی و درمان پا گذاشت و این همزمان با شروع کار فیزیوتراپی بود.
در سال ۱۹۰۰ “هوفا” کتاب خود به نام «تکنیک‌های ماساژ» را در آلمان به چاپ رسانید که هنوز هم اساس کلیه کتب درسی مرجع ماساژ به کار گرفته میگردد.
سپس “دکتر منل” در سال ۱۹۱۷ کتاب خود به نام «درمان فیزیکی به وسیله حرکت درمانی پولاسیون و ماساژ» را نوشت.
وی به طور مستمر در زمان حیاتش تا سال ۱۹۵۷ جهت آگاهی جامعه پزشکان با اهمیت و فواید ماساژ کوشش کرد.
از سال ۱۹۸۰ درمان با ماساژ به سرعت گسترش پیدا نمود و امروزه در صورتی که ماساژبه خوبی و با مهارت به کار گرفته گردد به عنوان بخش مهمی در حفظ سلامتی و درمان مطرح می شود
از سال ۱۹۹۳ ماساژ به عنوان سومین دسته از اشکال متعدد طب تکمیلی طبقه‌بندی گشت.
امروزه نیز از ماساژ با اهداف مختلف و به شکل وسیع و گسترده ای استفاده می‌نمایند و به ویژه در درمان دردهای عضلانی و مفصلی جایگاه ویژه ای را نسبت به سایر روش های درمانی به خود اختصاص داده است.
ماساژ همچنین در توانبخشی و بازتوانی بیماری‌های مختلف به شکل خاصی به کار می‌رود.
سبک های مختلف ماساژ درمانی
امروزه بالغ بر۸۰ نوع ماساژ وجود دارد.
این تکنیک ها به پنج گروه تقسیم می شوند:
ماساژ سنتی اروپایی:
شامل متدهایی براساس فیزیولوژی و آناتومی طب غربی که پنج تکنیک دست ورزی بافت‌های نرم بدن درآن مورد استفاده قرار می‌گیرند.
ماساژ معاصرغربی:
این روش نیز برپایه روشهای مدرن آناتومیک شامل تکنیک‌های دست ورزی فراتر از چهارچوب ماساژ سوئدی بنا شده است و شامل ماساژعصبی، ماساژ ورزشی ومیوتراپی است.
ماساژ در روشهای اصلاح حرکت و ساختار:
این تکنیکها برساختاروحرکت بدن تاکید دارند.
این روشها بدن را با کمک وزن وبا دست ورزی برروی بافت های نرم ویا اصلاح الگوهای غلط حرکتی، سازماندهی وکامل می کنند.
ماساژ شرقی:
تکنیک‌های ماساژ شرقی بر اساس اصول طب سنتی چین بنا شده و انرژی حیاتی را که معتقدند درکانال‌های غیرقابل رویت در بدن جریان دارد تجدید می‌کنند.
این متدها شامل طب فشاری و شیاتسو می‌شوند.
متدهای انرژی پایه :
این متدها که درطب سنتی چین یافت نمی‌شوند، منجربه اثر بر روی حوزه انرژی که درون و اطراف بدن را احاطه کرده‌لند، می‌شوند.
این کارهم با فشار و دست ورزی برروی جسم و هم ازطریق عبور دست ازمیان یا درون حوزه انرژی بدن مریدین‌ها صورت می‌گیرد.
نمونه‌های روشهای انرژی عبارتند از: درمان قطبی، لمس شفا بخش وریکی که بسیاری از ماساژ درمانگرها ترکیبی ازروش‌های فوق را براساس وضعیت اعمال می‌کنند.
